Goedbedoelde, maar toxische adviezen van onze vrouwelijke vertrouwelingen.
“Ja ik ben héél trots op Merredith, want ze geeft ons geen schande. Ze zorgt niet voor dyugudyugu (onrust in het Surinaams)” Dit was het gesprek tussen mijn moeder en ik toen ik een jaar of 16 was en zij vol bewondering over mijn zus sprak. Ondanks dat ik het met mijn moeder eens was, kon ik soms jaloers zijn op alle lof die zij ontving van mijn ouders. Mijn zus was en is nou eenmaal een vrouw om trots op te zijn. Jaren later hebben mijn zus en ik een gesprek over de druk die zij soms ervoer om de perfecte vrouw te zijn. En dat ze die druk soms nog steeds ervaart. Ik besefte dat de toxische, maar goedbedoelde adviezen wederom hadden gezegevierd.
Als je als vrouw zijnde niet te vaak je mond en benen opendeed, dan scoorde als snel veel punten.
“Ik haatte het dat mij het gevoel werd aangepraat, dat de eer van onze hele familie in mijn handen lag.” Waar ik vroeger weleens jaloers op mijn zus kon zijn, kon zij jaloers zijn op de vrijheid die ik had. Er werd van mij niet zoveel verwacht wat betreft de eer van de familie want: “Dwight is een jongen”. Als je bij ons in de familie als vrouw zijnde niet te vaak je mond en benen opendeed, dan werd je al snel verheerlijkt tot heilige. Mijn zus voldeed aan de criteria. Het hebben van een ‘mooi figuur’ was ook een terugkerend thema waarmee mijn zus te maken kreeg. Een van de dingen die ik mooi vind aan de Surinaamse cultuur is, dat zij van vrouwelijke rondingen houden. Het probleem is alleen dat het soms moeilijk te achterhalen is, wat een ‘mooi figuur’ inhoudt. De opmerkingen “Ben je aangekomen?” kon binnen een week worden afgewisseld voor “Ben je afgevallen?”. Beide uitspraken met een blik waarvan je niet weet of het nou goed- of afkeurend bedoeld is.
Jij bent ook vrijwel plat hè? Dat vonden mannen vroeger bij mij altijd heel erg.
Emma over haar ervaring met goedbedoelde, maar toxische adviezen
Hoe zorg je ervoor dat als moeder je eigen trauma’s niet doorgeeft aan jouw dochter. Trauma’s doorgeven gebeurt namelijk vaak onbewust. Zo ook bij Emma. “Ik heb een moeder die narcistisch is en altijd in het middelpunt van de aandacht wilde staan. Mijn moeder vond dat zij kleine borsten had en is daar vroeger mee gepest. Ik denk dat zij mij onbewust met bepaalde opmerkingen wilde behoeden voor het leed dat zij heeft ervaren. Mijn moeder zag er altijd op een bepaalde manier uit en ze slikte pillen om haar borsten te laten groeien. Dat zijn beelden die bij mij ingeprent zijn. Ze maakte soms opmerkingen zoals: “Jij bent ook vrijwel plat hè? Dat vonden mannen vroeger altijd heel erg bij mij. Grote borsten en grote billen zijn het enige waar mannen aan denken”. Ze zei daarmee niet dat ik mijn borsten moest vergroten, maar ik creëerde natuurlijk een negatief zelfbeeld over mijn eigen borsten. Zodanig dat ik op een gegeven moment zelfs op het punt stond om mijn borsten te vergroten.
Ik geloof dat er geen kwade bedoelingen zaten achter de woorden van mijn moeder, maar het heeft wel wat schade aangericht. Ik zit nu in een hele fijne relatie met een man die mij waardeert om mijn geest én lichaam. Hiervoor had ik een toxische relaties waarin het alleen maar om het uiterlijk draaide. Ik trok dat blijkbaar aan, omdat ik dacht dat het dé manier was om aandacht van mannen te krijgen. Nu ik het vanuit een ander perspectief bekijk, zie ik waar het vandaan komt bij mijn moeder en waarom ze is zoals ze is. En dat mijn negatieve gedachtes, eigenlijk niet mijn eigen gedachtes waren. Maar voordat ik dat punt bereikt had, kreeg ik te maken met verschillende soort goedbedoelde, maar toxische opmerkingen die in het algemeen werden gezegd, maar duidelijk bestemd waren voor mijn oren.”
Een aantal andere goedbedoelde, maar toxische adviezen:
Het is jouw taak om een man seks te geven.
Mannen willen geen vrouw die niet kan koken of netjes is.
Als je zo onafhankelijk bent, dan krijg je nooit een man.
Een man is nou eenmaal een man.
Probeer zo weinig mogelijk te zeuren, mannen vinden dat vervelend.
Zorg dat je er altijd goed uitziet voor een man.
Jij moet de kinderen opvoeden.
Je hebt geen man nodig, je kan alles zelf.
Hoe kan jij je vertrouwelingen duidelijk maken dat hun goedbedoelde woorden, toxisch waren en jij misschien zelfs wel hebben getekend? Vaak krijg je als reactie: “Ja ik bedoelde het goed” of “Ik probeerde je alleen maar te beschermen”. Two things can be true en daarom mag jij best zeggen dat je inziet dat het goedbedoeld was, maar ook kwetsend. Het kwaad is al geschied, maar erkenning kan een groot onderdeel van jouw helingsproces zijn. Dus ga vooral het gesprek aan.
Ik wil alle mannen en vrouwen bedanken voor hun openheid.
Liefs,
Dwight