Ik beloof je trouw te blijven in goede en kwade dagen, in armoede en rijkdom, in ziekte en gezondheid. Ik wil je liefhebben en waarderen al de dagen van mijn leven. Een belofte die misschien net zo vaak wordt gemaakt als verbroken. Maar waarom maken we dan toch keer op keer diezelfde belofte? Worden onze emotionele harde schijven automatisch schoongeveegd bij het aangaan van een nieuw liefdesavontuur of zijn we van nature hopeloze romantici? Wellicht stel ik de verkeerde vraag. Misschien moeten we een disclaimer toevoegen aan onze trouwbeloftes…
Het stellen van deze vragen in Liefdesland kan je 20 jaar met TBS opleveren.
Heiligschennissen in Liefdesland
Er zijn een aantal wetten in Liefdesland en een van de grootste en belangrijkste is: dat er niet wordt gesproken over alles wat niet met liefde te maken heeft. Mag ik ‘bijklussen’ als ik mij seksueel aangetrokken voel tot een ander? Wat doen we als mijn liefde voor jou bekoeld raakt? Als jij ziek wordt en ik jou moet verzorgen, is dat dan een legitieme reden om de relatie te verbreken? Het stellen van deze vragen in Liefdesland kan je 20 jaar met TBS opleveren. Toch durf ik te wedden dat veel mensen met dit soort vragen zitten, maar het ongemakkelijk gesprek liever uit de weg gaan. Hoe bevrijdend zou het zijn om dit soort gesprekken te voeren, zonder eventuele veroordelingen?
We hunkeren naar onvoorwaardelijk liefde, maar het mag niet doorslaan naar liefdadigheid.
Ik weet niet hoe ik dit moet zeggen, maar…
Ik zou niet willen dat mijn partner onvoorwaardelijk en voor altijd bij mij zou blijven. Als ik niet meer de man kan zijn die zij nodig heeft, dan kan zij door de gemaakte trouwbelofte in een emotionele houdgreep terecht komen. Tegelijkertijd zou ik het haar misschien wel kwalijk nemen als zij mij zou verlaten, terwijl ik mij op het diepste punt van mij leven bevind. Ik geef toe… ik ben een hypocriet. En hoe zou ik mij gedragen als mijn gevoelens zich anders ontwikkelen dan verwacht en ik die trouwbelofte wil verbreken? We hunkeren naar onvoorwaardelijk liefde, maar het mag niet doorslaan naar liefdadigheid.
Wie Ben Ik?
Liefde zit misschien ook wel verscholen in de ongemakkelijke gesprekken die je met elkaar voert. Als ik de koning van Liefdesland zou zijn, dan zouden alle inwoners verplicht mijn versie van Wie Ben Ik? moeten spelen voordat zij elkaar eeuwige en onvoorwaardelijke liefde toezeggen. In deze versie van Wie Ben Ik? schrijf je in alle eerlijkheid al jouw kernwaardes, doelen en verlangens op, op het gebied van een liefde. Vervolgens schuif je jouw kaart door naar je (mogelijk aanstaande) partner, terwijl jij de kaart van de ander ontvangt. Je kijkt naar de kernwaardes, doelen en verlangens en gaat voor jezelf na of ze in lijn staan met die van jou. Alle punten op de kaart kunnen met een ✔, – of ? worden gemarkeerd. Ruil de kaarten weer om en ga met elkaar in gesprek over de – en ? tekens.
Mocht tijdens dit openhartig gesprek blijken dat de – en ? tekens niet overbrugbaar zijn, dan kunnen jullie ervoor kiezen om de wegen te laten scheiden. Maar willen jullie toch het avontuur aangaan, maak dan de volgende belofte: Ik beloof eeuwig trouw aan mijzelf te blijven en eerlijk te zijn tegen jou, in armoede en rijkdom, in ziekte en gezondheid. Ik wil je liefhebben en waarderen zolang wij daar beide het meest gelukkig van worden. Mocht jouw geluk niet bij mij liggen, dan gun ik jou dat geluk met een ander.